Ցուցադրական ագրեսիվություն

ԱՄՆ-ը հզոր, զանգվածային բնաջնջման զենքերին գրեթե հավասար ռումբերով հարվածեց Իրանի ռազմական օբյեկտներին, մեկ անգամ եւս հաստատելով, որ ինքը համաշխարհային մասշտաբի ժանդարմ-տերություն է: ԱՄՆ-ը դեռեւս իրեն սանձարձակ է զգում, 1945-ի օգոստոսից ի վեր, երբ միջուկային ռումբեր նետեց ճապոնական Հիրոսիմա եւ Նագասակի քաղաքների վրա, իսկ դրա ռազմական նպատակահարմարությունն այլեւս չկար:

ԱՄՆ-ը պարզապես իր նոր համաշխարհային կարգավիճակն էր ուզում ճանաչել տալ, որից առ օրս ձերբազատվելու մտադրություն չունի:

ԱՄՆ-ն իր դաշնակից Իսրայելին է օգնում Իրանի դեմ պատերազմում (դա անժխտելի է), բայց ինչու՞ չափազանց տիրական է այն տպավորությունը, որ ամերիկյան վարչակազմի համար, նախ եւ առաջ, շատ ավելի կարեւոր է իր հակառակորդներից մեկին, տվյալ դեպքում՝ Իրանին, սաստիկ պատժելը, երբ, իրոք, ամեն ինչ հնարավոր է կարգավորել դիվանագիտական միջոցներով:

Չէ, ԱՄՆ-ը պարզապես ձգտում է ցույց տալ, որ ինքն է աշխարհի թիվ մեկ գերտերությունը, եւ ինքն է մոլորակի վրա «զոն նայողը»:

Այո, իրականում ամեն ինչ հենց այդքան էլ պրոզայիկ ու ճղճիմ է:

Ամերիկյան ագրեսիվությունն առավել արտառոց է նաեւ այն տեսանկյունից, որ լինելով աշխարհի իբր ամենաժողովրդավար երկիրը, անգամ տարածաշրջանային հարցերը ջանում է, ի վերջո, լուծել մամլիչ ուժով ու բռնապետական վարքով,- նա հաճախ է հանդես գալիս սեփական շահերի գերդոզավորված պաշտպանությամբ:

Հիմա ինչպե՞ս կարող է ԱՄՆ-ին հավատալ ու վստահել Հայաստանում բնակվող հայը, ով ապրում է դարավոր թշնամի Թուրքիայի հարեւանությամբ, իսկ նա ԱՄՆ-ի ռազմական դաշնակիցն է:

Եթե, Աստված մի արասցե, Թուրքիան հարձակվի Հայաստանի վրա եւ արժանանա լուրջ դիմադրության, ԱՄՆ-ը վրա՞ է հասնելու թուրքերին օգնության:

Չես վիճարկի՝ ժողովրդավար երկիր լինելով հանդերձ, ԱՄՆ վարչակազմերը հաճախ չեն արտահայտում ամերիկյան ժողովրդի բուն շահերը, ընկնում են պոպուլիզմի, տարատեսակ բոսերի եւ ներքին ու արտաքին այլեւայլ ուժերի ազդեցության տակ:

ԱՄՆ-ը հզոր, շահամոլ եւ անկանխատեսելի երկիր է, որի հիմնական խաղադրույքը զենքն է:

Հայաստանի նման փոքր երկրի ազգային շահերը հազիվ թե երբեւէ համադրելի լինեն ամերիկյան ուժասիրության, սանձարձակության ու շահադիտության հետ:

Հրանտ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ